Anuncio de lotería, ¿ la pedrea o el gordo?

Aquí va el spot de la lotería de este año,  para valoración desde todas las ópticas del mismo: estrategia, creatividad, producción…Usar bisturí y no brocha gorda para escribir sobre el asunto. Por ejemplo, que os guste o no, es irrelevante.

Alguien comentaba si se puede considerar publicidad comparativa aquella que habla de una marca de la competencia sin citarla de manera explícita. En principio no, salvo que la comparada se de por mencionada y acuda a los tribunales (cosa no recomendable). Es un recurso donde podemos dejar claro con quien nos comparamos, pero al no ser explícito debe ser un juez quien lo dirima. Un lío.

16 opiniones en “Anuncio de lotería, ¿ la pedrea o el gordo?”

  1. El anuncio de la lotería de este año intenta apelar a las emociones y contagiar los sentimientos que tienen los protagonistas. La idea principal es «compartir» y al contar una historia con personajes con los que la gente se puede sentir identificado consiguen que sea recordado con facilidad. Creo que es un gran ejemplo de neuromarketing ya que el impacto emocional que genera el anuncio hace que permanezca en nuestra memoria. El anuncio de 2013 también tuvo una gran notoriedad pero muy mala reputación por lo que creo que este año intentan dar una percepción positiva y de emoción para poder cambiar la imagen de la marca.

    Además del principal hay otros spots que se relacionan con la misma idea. http://elbardeantonio.es/.

  2. creo que se o que pretendían era transmitir a mensaxe ‘Lo importante es compartirlo’ o anuncio é razoable. Eu persoalmente véxoo moi mediocre, pero nin mellor nin peor ó que nos teñen acostumados ultimamente, aínda que debo dicir que persoalmente prefiro un anuncio tipo ‘Cazadores de sueños’ da campaña do 2012. Este achégase moito ós anuncios da DGT de ‘Lo que queremos es que vuelvas’ ou os da FAD ‘Cada vez que te emborrachas te separas de las cosas que más te importan’.

  3. Desde logo notoriedade volveu a conseguir o anuncio da lotería de este ano. Quizáis o que si logrou en comparación co do ano pasado é unha mellor reputación, posto que a notoriedade neste caso vai ligada aos sentimentos e a esa «humanización» do ser humano. O empleo da parte sentimental das persoas paréceme un punto de vista intelixente, dado que o nadal podería considerarse a época máis emotiva do ano, onde as familias recordan a aqueles que marcharon ou aos que non están. E visto que en termos xerais a xente está contenta e gusta de este anuncio, creo que lograron chegar ás persoas e crearlles incluso certa esperanza, sexa ou non sexa ese o seu propósito.

  4. Hoy en día, la emotividad es prácticamente el único recurso de la publicidad. Lo que aquí querían conseguir con este anuncio, era crear un vínculo emotivo entre la marca, en este caso, la Lotería de Navidad y nosotros, los espectadores. No se trata solamente de vender un producto determinado, sino que el propio anuncio te vincule a la marca. Es de lo que hablábamos un día en clase: las lovemarks. El consumo está vinculado al amor, al cariño, a la emotividad… Por lo que hoy en día, cuando compramos algo, cualquier producto, lo hacemos de una manera totalmente irracional.

    Creo que este año, gracias a este anuncio, han conseguido notoriedad y buena reputación. Sinceramente creo que notoriedad consiguen cada año. Parece que, cuando está llegando la época de Navidad, hacia el mes de noviembre la gente está como loca esperando por este anuncio. Siempre fue un significativo para muchos durante esta época. Luego, si consigue buena o mala reputación, ya es otra cosa. El anuncio de este año, como he mencionado antes, apela a la emotividad y lo que pretende es arrancarle a cada espectador una lagrimilla. Aunque a mí no me ha gustado especialmente, creo que, en general, sí que ha funcionado. Por lo menos no es tan horrible como el del año pasado…

  5. Neste anuncio, á hora de establecer unha estratexia de comunicación, penso que se dirixen a todos os españois (vemos un pobo que pode ser calquera español, nun bar calquera, nun piso dunha cidade calquera). Isto fano porque queren chegar a toda a poboación, que a xente se sinta identificada nesas persoas que saltan de alegría e comparten o premio tras recibilo, e que apelando á emotividade a xente compre os boletos e comparta a ilusión e esperanza que trae ese sorteo. O anuncio ten un valor para o consumidor pois fala das persoas, do que conseguen coa compra da lotería (ilusión, felicidade, esperanza), penso que corresponde a unha verdade (sempre que compramos un boleto temos esa ilusión de que nos toque) e que é diferenciador.
    Ao contar a historia con personaxes cos que se sinten identificados conseguen que o anuncio sexa recordado con facilidade. Aumentando a notoriedade e neste caso, penso que tamén a reputación.

  6. A mí me parece que el anuncio cambia un poco la línea que llevaba siempre de «que la suerte te acompañe». Este año no habla de suerte, sino de compartir, como otra forma de llegar a las personas, muy sentimental, además. En los últimos años, algunas de las cosas que se escuchaban en las entrevistas a los ganadores de la lotería eran cosas como «el dinero nos hace mucha falta» y comentarios sobre la crisis, así que veo una cierta relación entre esa necesidad y el acto de compartir.
    Lo que más me llamó la atención del anuncio este año es, precisamente, que se da el premio por ganado. Es un punto de vista diferente, y por lo que yo escuché, está gustando.

  7. La evolución de la publicidad nos enseña que en los comienzos de ésta se mostraba el producto que se quería vender (en este caso sería el décimo), en la segunda etapa se mostraba a alguien consumiéndolo ( comprándolo), y hoy se evoca a emociones mediante un relato, sin que se vea el producto (sólo vemos un sobre rojo). Lo que se ve es a los consumidores disfrutando del beneficio de la compra y del valor añadido que tiene ese acto.
    La lotería es un producto estatal que no es de primera necesidad, y las posibilidades de ganar son mínimas. Territorialmente es reconocido por todos a nivel nacional , no es estacional ( no sólo se vende en navidad el 22 de diciembre), pero es una época en la que mucha gente cobra una paga extra y se puede permitir un gasto adicional, además de tener un precio asequible y que puede ser compartido entre varios. También dispone de muchos puntos de venta. Al ser navidad tiene el valor añadido de las buenas intenciones que se dan en esta época del año, en nuestra cultura. El público objetivo son personas adultas desde los 25 años más o menos que ya tienen algún tipo de ingresos,(si nos fijamos no salen niños) y ese es el objetivo de marketing, que éstos quieran consumirla para afrontar posibles dificultades económicas, tener una vida más resuelta, o simplemente compartirla con amigos o seres queridos. Ahí está la proposición al consumidor, compartir y ganar con los que quieres. También lanza el mensaje, de que basta que dejes de comprarla un año, para que toque. La producción no debió de escatimar en gastos, parece un corto a modo de cuento navideño, de estética nevada y en un barrio con el que cualquiera puede sentirse identificado en España. Un matrimonio común de clase media bien avenida ( no son actores identificables en otros papeles), música nostálgica , gente adulta trabajadora, todo muy estudiado. Hasta el tipo de planos evoca sensaciones. Solo al final, a modo de créditos, se ve Loterías del Estado, la fecha del sorteo, etc.

  8. exemplo de como a publicidade é máis efectiva se utiliza os sentimentos antes que a razón.
    estadísticamente, as posibilidades que un número ten de gañar o sorteo son ridículas, pero sentimentalmente o sorteo extraordinario de nadal ten moita forza.
    nesta ocasión o anunciante apela ós sentimentos da xente á que non lle vai tan mal, pero que ve o panorama debuxado polas noticias todos os días. amósanos a vida dunha persoa á que non lle queda nada en contraste con un grupo de xente que acaba de gañalo todo, despois dun breve momento de miseria, a persoa á que non lle quedaba nada convértese nun membro máis do outro bando. conclusión: todo o mundo é boa persoa, todo o mundo pode ganar, desta saímos xuntos. compra lotería.
    como dixo Eva por aí arriba, ultimamente os anuncios institucionais están tomando un descarado ton paternalista e sentimentaloide.

  9. Concordo con que a estratexia do anuncio xira en torno ás emocións, pero concretamente a unha especie de manufactura das mesmas. Non tanto suxeríndoas ou evocándoas como ofertándoas directamente, case vendéndoas máis que o propio produto como comentaba Catalina.

    O que non comparto tanto é que se busque unha identificación por parte do público. O único que parece apuntar a isto é a estética do anuncio (de acordo en que o labor de localización, produción, xente real…están moi logrados) posto que o feito de que o obxecto compartido sexa algo tan excepcional como un número premiado está fora da experiencia da maioría.

    Creo que ese argumento tan «Que bello es vivir» tenta o contrario, non enfrontar ao espectador cunha realidade na que si que vive ( ninguén pon en dúbida a solidariedade entre coñecidos na medida das posiblidades de cada un), senón presentarlle a oportunidade de fantasear con algo ídilico. Estando en coherencia non só co produto ( é máis probable ser acadado por un raio que posuir o número preimado co gordo) senón tamén cunha tradición mantida aínda por moitos na época na que se comercializa a lotería de Nadal, a de considerar este período máis propicio para determinado tipo de comportamentos que deberían ter cabida calquera día do ano (a sinceridade, a posta en contacto coas amizades desexandolles o mellor, o altruísmo…) e mesmo para o disfrute de acontecementos case miragreiros.

    A este respecto o anuncio paréceme pouco sutil, e penso que podería ter conseguido transmitir máis ensinando menos. Sendo moito máis sinxelo, cortiño e barato ( máis non ambientado en Nadal), este outro anuncio de lotería https://www.youtube.com/watch?v=gcRHXGNKBS0 parece ter máis capacidade de obter simultáneamente a identificación por parte do público e a posta en marcha da ilusión e imaxinación do mesmo, sen deixar de promover o compartir (concretamente neste caso a nivel familiar) e sen obviar tampouco ese compoñente humano natural ás veces negativo ( igual que no de Nadal é o rexeitamento inicial de felicitar aos coñecidos, neste a envexa que unha é consciente de que suscitaría na outra…)

  10. En el spot y en los otros 8 más pequeños apuestan por tocar la fibra sensible y que salga la lagrimilla, sobre todo, a parte del anuncio largo, el de las mujeres en el autobús. Puede gustarnos más o menos pero yo creo que en general, sí que consiguen ese objetivo porque todo el mundo habla de lo maravilloso que es el anuncio y de lo llorosos que quedan los ojos después. Además, después del anuncio de la Lotería del año pasado, no era muy difícil mejorarlo…

  11. Después de muchos años siguiendo la mítica línea del «calvo de la lotería» y la musiquita mítica que tanto nos recuerda a estas fechas, creo que tanto en el anuncio del año pasado como en el de éste, se está intentando explorar nuevas vías creativas para innovar y salirse de la línea tradicional. El problema radica en que tanto en el tan parodiado «Aquí está la navidad» con en el de ahora, no se está consiguiendo (en mi opinión, claro está) los que creo que son los objetivos a cumplir por la campaña.
    En primer lugar creo que incrementar el número de boletos vendidos no es algo factible, ya que a mi parecer, la lotería es algo tan enraizado en la tradición española que quien quiere comprar un boleto lo hace y quien no, no. Es igual que la quiniela: no se anuncia porque quien quiere jugar ya juega y quien no, no. Por eso creo que el anuncio es una especie de recordatorio, más que un incentivo a la compra de boletos.
    Teniendo esto en cuenta, no creo que fuese necesario el giro temático que se hizo con la campaña en 2013, ya que el calvo de la lotería y su tradicional música de acompañamiento eran algo mítico que nos ayudaba a reconocer mejor el anuncio y a lo que estábamos ya acostumbrados. Era, por así decirlo, un clásico de la Navidad. El problema surge al cambiarlo completo, ya que de algún modo trastoca esa costumbre. Es como que Mixta se pusiese a hacer anuncios «serios» y «formales» en lugar de sus míticos y cómicos sketches. Obviamente es chocante para el espectador, ya que relacionaba el producto con esa temática o línea publicitaria.
    En cuanto a su contenido, el anuncio de este año trata de llegar al espectador tocando la fibra sensible (como muchos anuncios navideños tipo «vuelve a casa por Navidad»). El problema es que para mi gusto no lo hacen del modo que deberían o de la manera políticamente correcta. En mi opinión, que intentes fomentar la generosidad económica en tiempos de crisis es bastante ridículo. Que sí, obviamente queda bien en pantalla, pero no creo que a la gente corta de recursos le guste tanto el anuncio como a los que nadan en dinero. Es bastante remota la probabilidad de que una persona en un país en crisis como es España vaya regalando boletos premiados por ahí. Como mucho lo invita a unas cañas… Seamos realistas. De la gente con lo he comentado, varias personas me han dicho que es bastante «surrealista», y creo que razón no les falta.
    En resumen, creo que el calvo era mejor y que no deberían haber intentado desviarse de esa línea clásica de la lotería de Navidad, ya que estaba muy asentada y calada en la sociedad.

  12. Hai anuncios cuxo estreo se espera xa como un «acontecemento», e especialmente nestas datas navideñas (véxase o anuncio de Freixenet e tamén, como non, o da lotería, que é o que nos compete). Logo da catástrofe do ano pasado, esperábase con máis ganas do normal a aposta publicitaria deste ano. Non tardaron en chover críticas sobre esta anuncio ó que moitos tacharon de frívolo para arriba. Será que eu son moi sensible, pero a min agradoume. Está claro que non transmite a realidade e quizais o do sobre sexa un tanto cursi, pero chega ó público. Tampouco creo que haxa que ir máis alá, trátase dun produto televisivo que busca conectar ca xente e buscar o seu lado sensible, algo que parece estar moito de moda no ámbito da publicidade. O que xa me parece excesivo son os 8 anacos, se non recordo mal, que complementan ó anuncio. Non creo que fose necesaria a creación dunha web propia dedicada a isto, posto que se lle está a dar unha relevancia ó spot da que non é merecedor.

  13. Veo en este anuncio la magia de la melancolía tan típicamente navideña. Una tristeza dulce, que se vuelve en una gran alegría cuando el pobre hombre que decidió por una vez en la vida no comprar la lotería, su amigo Antonio decide reservarle una. Salen a relucir valores muy explotados en temporada navideña: solidaridad, amistad, gratitud…
    Creo que este año han buscado la conexión con el público. El anuncio se localiza en un barrio normal, el protagonista sale de un edificio más bien austero y se acerca al típico viejo bar de toda la vida donde se reúnen los amiguetes de siempre. Él es el único amiguete que no ha ganado, por ello es infeliz, pero se esfuerza por alegrarse por los demás, una bonita enseñanza para todos, por cierto. No me parece extraño que haya ocho piezas más, ya que el anuncio de la lotería alcanza la categoría de acontecimiento esperado «¿Oh, de qué irá este año? ¿Otra vez famosos canturreando?».
    Por lo que veo este año tienen un eslogan: EL MAYOR PREMIO ES COMPARTIRLO, sin duda ésa es la filosofía más pura y ñoña de la lotería, que consigue desfrivolizar y sumar ilusión a esta festividad.
    En conclusión, el anuncio de la lotería ha conseguido crear toda una filosofía a través de enternecedoras historias.

  14. Supongo que el calvo de navidad ya no daba suerte a los españoles en crisis, razón por la cual se pensó en buscar nuevas vías de creación y, teniendo en cuenta el fracaso del año anterior, la idea del actual anuncio de lotería que lleva explícito el mensaje de «compartir con lo demás», no es una idea mal pensada. Evidentemente, que se trata de un anuncio de lágrima fácil (que es lo que le gusta al público), pero la lotería ha conseguido recuperar la reputación perdida el año anterior y, conseguir, una vez más, la notoriedad.

  15. El spot desde un principio ha tenido una excelente acogida entre la sociedad. Dejando atrás el polémico anuncio del año pasado y el ya dado de sí calvo de la lotería, este año han optado por hacer un anuncio que recogiera la sensibilidad y el realismo de una historia que podría pasarnos a cualquiera de nosotros, y ahí reside el éxito del spot.
    Contemplando las 4P del marketing de medios off line, vemos que las claves de su éxito están en la promoción, sobretodo, de la historia que se cuenta y ese final feliz lleno de solidaridad. Nos presentan la historia de una persona con la que nos podemos identificar, un hombre que vive en la tesitura social de crisis en la que el país se encuentra en estos momentos, una persona con problemas para llegar a fin de mes y que parece ser que todos los años compraba un décimo en el bar de su amigo Antonio. La clave está sin duda, en la empatía que sentimos con el protagonista y cómo nos podemos sentir identificados con él. Nos mantienen en la incertidumbre de qué sucede cuando el hombre llegue al bar, es una amargura con la que captan nuestra atención, y con la que finalmente descubrimos un bonito gesto de solidaridad que nos hace plantearnos el hecho de comprar un décimo porque nos podría tocar a todos. El anuncio nos quiere transmitir que si no compramos un décimo nos arrepentiremos, despertando nuestras ganas por comprar. Además, el spot no se queda solo en TV, sino que hay todo un entramado a su alrededor de marketing online con una página web que nos introduce en el bar de Antonio, una página que cuida mucho la estética navideña que crea un trasfondo emocional alrededor de la historia, y que hace uso de las redes sociales para conectar mejor con el usuario que va a comprar. Además han realizado una serie de spots en relación con este inicial para que podamos ver qué les sucede a los ganadores del gordo. Así, han logrado crear un anuncio como herramienta que ha conseguido conectar de muy buena manera con la sociedad.

  16. La estrategia de los inicios pausados, las caras largas y las canciones tristes con voz rota nunca falla, sobre todo si se combina con escenas familiares y tradicionales. O eso creyeron los publicistas encargados de desarrollar este spot. Lo que seguramente no se esperaban era la bola de nieve que inevitablemente se desencadena cada vez que una campaña notoria, como es la de la Lotería de Navidad, libera su nueva entrega al público. Internet se ha encargado una vez más de convertir un anuncio intencionadamente lacrimógeno en una fuente de «memes» que inutilizan por completo lo emocionante que pretende ser el asunto. El mensaje pro-solidario está bien. Cinematográficamente, no duele al verlo. Quizá el mayor error de esta propuesta es, por enésima vez (Montserrat Caballé y Raphael estaban mejor en sus casas el año pasado), intentar hacer algo emocionante del anuncio de la Lotería, ahora sin el archiconocido calvo.

Replica a Patricia Roca Fernández Cancelar la respuesta

Este sitio utiliza Akismet para reducir el spam. Conoce cómo se procesan los datos de tus comentarios.