Creatividad con método.

Para cuando uno se queda seco antes la hoja en blanco, os dejo un conjunto de técnicas de creatividad-algunas más afortunadas que otras- para desatascar el asunto.

66 opiniones en “Creatividad con método.”

  1. A creatividade, como apuntan algunhas compañeiras neste post, é esencial no desenrolo dun proxecto comunicativo. De feito, unha das cousas que se lle acusa ao sistema «latino» de empresa en contraposición co sistema anglosaxón é a falta de imaxinación que ten o primeiro con respecto do segundo, contra todos os prexuízos que puidera haber. En calquera proceso de comunicación a innovación vai da man da creatividade máis tamén engadiría a ilusión. Para comunicar precisamos dun relato e para crear un relato precisamos dunha idea que ten que sustentarse en casda un dos seus nodos coa ilusión e fe no proxecto que levemos acabo. Para comunicar precisamos arriscar a pesares de que a meirande parte do público ou audiencia tenda a ser conservadora e moi proteccionista con respecto aos seus gustos e preferencias, no caso da publicidade. Precisamos innovar para convencer a este tipo de público. Dos modelos ofrecidos no link chamoume a atención o de «Walt Disney» onde se contrapón a imaxinación e a ilusión contra o mundo real e se procura solventar as eivas que poidan ir aparecendo.

  2. Nos equivocamos muchas veces pensando que la creatividad nace a partir del orden mental, de una estructura firme de ideas en la cabeza de una persona que hace que, a través del razonamiento, ese individuo extraiga nuevos conceptos brillantes y nunca vistos. Es algo mucho más simple e irracional. A veces las ideas surgen durmiendo, a través de los sueños. Otras veces la inspiración llega en la ducha, debajo del agua caliente. En muchos casos, a partir del desorden nacen conceptos muy novedosos (ocurre en el brainstorming, por ejemplo). En un momento de descanso, leyendo un libro, puede caer sobre ti una idea brillante gracias a una enrevesada palabra que, inconscientemente, te recordó a algo en ese instante y encendió tu bombilla. En esto se basan, de hecho, muchas de las técnicas que en la entrada se mencionan. En la irracionalidad. En pensar en una cosa para acabar descubriendo otra que nada tiene que ver. En decir lo primero que se te venga a la cabeza. En coger palabras aleatorias de un libro y comenzar a escribir a partir de ellas. Las mentes más creativas se corresponden, en muchos casos, con las más desordenadas.

  3. Sin duda la creatividad es una de esas cosas que no pueden faltar en una persona. Lo cierto es que con el paso de los años y como consecuencia de nuestro sistema educativo, nos vamos convirtiendo cada vez más en seres sistemáticos y menos creativos. De este modo, vamos dejando de lado aficiones tales como la escritura, el dibujo, la fotografía o la cocina, para centrarnos en tareas metódicas que acabarán por completo con nuestra imaginación. No dejemos que esto ocurra.

    En cuanto a las tácticas anteriores, ojalá haberlas descubierto un par de años atrás, me hubieran sido muy útiles. Me ha llamado la atención especialmente la de «galería de famosos», ya que me parece muy curioso el poder aplicar los reflexiones de grandes pensadores a cualquier ámbito. Es una manera de aprender a pensar nosotros, aprendiendo también lo que pensaban nuestros antepasados.

    Creo que su uso debería de ser casi obligado en centros de enseñanza. Esto no solo incluye los colegios de Educación Infantil y Primaria, sino también los institutos. Creo que daría muy buenos resultados que durante la ESO y el Bachillerato (períodos en los que definimos nuestra personalidad) no se pierda de vista la creatividad, es más, opino que es cuando más hay que tenerla en cuenta.

  4. Capacidad o facilidad para inventar o crear. Así se define. Y he ido a buscarlo a un diccionario, oh gran cuna del saber, en lugar de pararme a pensar y definirla por mi misma. Pero todo tiene su por qué.
    La creatividad es una facultad intrínseca al ser humano, nacemos con ella y la ejercitamos hasta que nos la sabotean. Hasta que nos la tiran abajo. Nos acostumbran a buscar información, referentes, ideas, innovaciones… todo fuera, todo de terceros. Somos unos plagiadores de aquellos que han conseguido burlar las imposiciones y ansias que la sociedad tiene por dejarnos a todos iguales, cabezas cuadradas, con las mismas ideas, los mismos objetivos y las mismas visiones.
    Por eso llegados a este punto de atrofiamiento creativacional surjen técnicas que pretenden despertar en nosotros lo que ya perdimos hace tiempo.
    analogías, lluvias de ideas, preguntas fundamentales, microdibujos, y millones de posibilidades más.
    Por eso veo conveniente crear mi propia definición, para predicar con el ejemplo.
    Creatividad: inventar, sacar cosas de la manga, generar ideas sin sentido e irse por los cerros de Úbeda para crear cosas únicas.

  5. Esta página es muy útil cuando tienes el síndrome de «la página en blanco», o también denominado «bloqueo del escritor», aunque sea común en más personas aparte de estos. Leer sobre estás técnicas de creatividad y, sobre todo, aplicarlas nos puede ser de gran ayuda para tener ideas nuevas y diferentes, no solo para el ámbito de la publicidad si no que también en muchos otros más.

  6. Resultoume realmente interesante esta páxina, non coñecía apenas ningunha das técnicas presentes, máis alá do Brainstorming, e agradecería ter sabido delas hai xa un tempo.

    Atopo que unha das características comúns a elas é que son grupais, xa sexa fisicamente ou a través da tecnoloxía como no caso do Brainwhatsapping, xa sexa de maneira máis «privada» (grupo de Whatsapp) ou máis «pública» ( # no Braintiwitting )

    En canto ás que máis me chamaron a atención foron: Ollos limpos, que non a coñecía como tal, pero si que a teño utilizado moitas veces, en traballos do instituto sobre temas variados, pedindo ideas a miña nai ou miña avóa. Tamén me sorprendeu que apareceran Crear en soños, como forma de xerar ideas, e Tirar unha moeda, como forma de avalialas; porque aínda que realmente é algo que empreguei non o contemplaba coma unha técnica digamos «seria».

    1. Son Nerea Magide

      Resultoume realmente interesante esta páxina, non coñecía apenas ningunha das técnicas presentes, máis alá do Brainstorming, e agradecería ter sabido delas hai xa un tempo.

      Atopo que unha das características comúns a elas é que son grupais, xa sexa fisicamente ou a través da tecnoloxía como no caso do Brainwhatsapping, xa sexa de maneira máis “privada” (grupo de Whatsapp) ou máis “pública” ( # no Braintiwitting )

      En canto ás que máis me chamaron a atención foron: Ollos limpos, que non a coñecía como tal, pero si que a teño utilizado moitas veces, en traballos do instituto sobre temas variados, pedindo ideas a miña nai ou miña avóa. Tamén me sorprendeu que apareceran Crear en soños, como forma de xerar ideas, e Tirar unha moeda, como forma de avalialas; porque aínda que realmente é algo que empreguei non o contemplaba coma unha técnica digamos “seria”.

  7. A creatividade paréceme algo moi útil e moi olvidado no noso sistema. Trátase dunha ferramenta que pode ser empregada en practicamente todos os ámbitos da vida cotiá e que, como toda habilidade, debería ser edestrada; porén dende pequenos a nosa educación céntrase na parte máis racional, lóxica, deixando de lado outras calidades importantes. Probablemento por iso tanta xente ten pánico antes as actividades creativas, cando eu penso que poden sacar o mellor de cada un e que non hai unha única resposta válida. Supoño que hai

  8. La web contiene elementos diversos para que las ideas florezcan. Algunas parecen menos originales que otras, como el «Hall of Fame», aunque seguro que son efectivas.
    Pero, en mi opinión, estos métodos solo pueden complementar lo más importante para la creatividad: una base fuerte adoptada desde la infancia mediante elementos que hagan funcionar el cerebro como juegos o la literatura. Sin esa base, el futuro profesional poco podrá sacar de una mente que no ha entrenado previamente.

  9. Creo que ha sido una de las lecturas más interesantes, supongo que en parte porque a todos nos ha pasado, y pasará, esa sensación tan desagradable de bloqueo mental ante el folio en blanco a la hora de escribir.

    Muchas de las técnicas que se nos plantean son fácilmente reconocibles(¿Quién no conoce el dichoso «brainstorming»?) y en cantidad de ocasiones a todos se nos han pasado por la cabeza o las hemos realizado. Algunas tan sencillas como la denominada en inglés «fresh eyes», que consiste simplemente en preguntar a alguien que no esté involucrado por ideas creo que resultan muy útiles. Yo, sin embargo, en esta ocasión, me quedo con algunas que me han parecido curiosísimas.

    Mitodología, por ejemplo. Me resulta difícil de creer que haya gente en el mundo que para explotar su creatividad se ponga a interpretar tragedias griegas. Dentro de una empresa seria no, por lo menos. Conocía el síndrome de Diógenes, pero el de Sófocles es nuevo para mí. Otras como la técnica Da Vinci, muy espiritual creo yo, también me han llamado poderosamente la atención.

    Me gustaría terminar con una reflexión ajena a mí, pero que he echado algo en falta en las técnicas que he leído, por lo que con gusto la rescato. Decía Picasso, que de inspiración y creatividad sabía un rato: «La inspiración te tiene que encontrar trabajando». Pues eso.

    Mi nombre es Jorge Riveiro Pose.

  10. Bueno, bueno, ¿así que esta es la entrada final? Leer este blog ha sido un viaje interesante, y aunque he intentando comentar las entradas con tiempo, decidí dejar esta para el último momento porque quería tenerla lo más fresca posible. Y es que al ser su título Técnicas de Creatividad, creo que alguna me será útil para el examen, sobre todo partiendo de la base de que no tengo absolutamente ninguna idea de qué me encontraré allí y tengo entendido que estas técnicas sirven para enfrentarse al folio en blanco, el cual por mi bien y por el de mi expediente, espero intentar rellenar (lo más correctamente posible, por supuesto, que aquí somos gente seria). Así que si por casualidad se encontrase garabatos por el folio de dicha prueba, sepa usted que no es demencia, sino un desesperado intento de la aplicación de la «Técnica de Da Vinci». Si ve que ante la incertidumbre aparece como respuesta alguna cita extraña, interpretéla como una «Galería de famosos». Por supuesto, si se diese el caso de que me pillase mirando sospechosamente alrededor de la clase, nada me dolería más que que usted pensase que estoy intentando copiar, pues solo sería una inocente apliciación de la técnica del «Imanchin».
    En fin, seguiré observando, a ver si encuentro alguna más convincente. Un saludo.

  11. En lo referente a lectura que hago sobre la creatividad he de decir que es una habilidad que es completamente obviada por el sistema educativo y que considero infravalorada hasta la saciedad. Lo cierto es que yo creo que la creatividad muchas veces se alimenta de las lecturas que uno hace de forma individual. En cierto modo aquel que es autodidacta y se cultiva está adquiriendo creatividad, puesto que está ampliando sus campos de conocimientos, y eso da pie -si se me permite hacer un doble sentido en el término campo y proseguir con la metáfora- a que florezcan ideas. Es más, la palabra «creatividad» por sí misma transmite o evoca sensaciones positivas, como si un tuviese un aura social a su alrededor que la hiciese parecer algo valioso. Más allá de toda esta reflexión, me ha parecido bastante enriquecedor el enlace, así que le agradezco que comparta contenido así.

  12. Aunque la creatividad es una habilidad a mi parecer innata, pienso que no todas las personas tienen la misma capacidad y que es algo que se puede ir mejorando con algo de dedicación.
    Esta página me parece muy útil para esto, ya que ofrece muchas posibilidades de ayuda en el caso de que nos quedemos en blanco. Las ideas que más útiles me han parecido don DO IT, el arte de preguntar y SCAMPER.

Replica a José Mª Grande Santalla Cancelar la respuesta

Este sitio utiliza Akismet para reducir el spam. Conoce cómo se procesan los datos de tus comentarios.