Unha convocatoria que pode ser de interese para quen crea que a publicidade non fai un uso frecuente e pertinente do galego. Como modero unha mesa, prometo estar calado a maior parte do tempo.
-
Seguir
Siguiendo
¿Ya tienes una cuenta de WordPress.com? Inicia sesión.
Anunciología 
En Galicia y sobretodo a nivel institucional, sí debería usarse siempre, pero en las campañas más globales no.
Creo que utilizar o galego na publicidade chega máis ao fondo do espectador. A min as campañas de Gadis dende que son en galego emocionanme máis, xa non porque toquen temas da terra en plan «vivamos como galegos» senón porque a lingua e as expresións son máis cercanas, máis familiares, máis de aquí. É evidente que a min como galegofalante de toda a vida sinta iso, pero creo que calquera persoa de Galicia, fale na lingua que fale, lle vai chegar dun xeito distinto o uso do galego nun anuncio.
Ademáis, eu aventuraríame a utilizar a lingua para campañas internacionais, cantos grupos de música en galegos triunfaron fóra das nosas fronteiras porque a xente di que temos unha lingua moi sonora e fermosa…!
Estou de acordo con Carla. Tamén opino que a publicidade, sobre todo local e de produtos galegos, debería ser en galego, e no caso de que a campaña sexa máis global facer dúas versións (unha en galego e outra en castelán) ou poñer uns subtítulos. Penso que ter unha lingua propia ten moitas vantaxes e a nivel dunha campaña publicitaria tamén as pode ter. Por exemplo non entendo como un produto que se considera galego fai a súa campaña en castelán. Se se quere asociar coa terra galega deberíase de asociar en todos os sentidos, e penso que a lingua é un moi importante (un bo exemplo como di Carla é Gadis).
Estamos tan acostumados a recibir publicidade en castelán (e inglés), que cando chega a nós algo en galego chámanos a atención e mesmo moitos cóllenlle/collémoslle cariño aínda sabendo que o produto é un autético lixo. Mais isto non é exclusivo da publicidade; escoitamos grupos que se non cantasen en galego pasarían desapercibidos para nós, ou vemos filmes e series polo simple feito de estar realizados en Galicia. Por tanto, non creo que a publicidade chegue máis ao fondo ao espectador polo simplemente de estar en galego. Se ben é certo que na maioría das ocasións a publicidade en galego é mellor recibida (e venme á mente a actual política comunicativa do Deportivo de La Coruña, que segue a mesma liña que a do Celta anos atrás), penso que o problema principal reside en que non sabemos diferenzar política e lingua. E isto último quero vinculalo ao exemplo de Gadis que saía arriba. Temos unha imaxe molona de Gadis porque sube nenos loiros a cabalos, lémbranos que aquí chove todo o día e mesmo pon un gaiteiro en New York…* Pero rara vez escoitaremos falar mal da súa política (e algunha cousiña para queixarse hai **). Por que? Únicamente porque non sabemos diferenzar entre política e lingua, e por iso o «proceso normalizador» non normaliza nada.
E xa para rematar, comentar que a publicidade en galego da TVG xa se atopa moi por debaixo do 50% e non semella que a situación se vaia reverter a curto prazo.*** Diría que é triste, pero non o vou facer porque logo sempre se vincula a imaxe do galegofalante a estar chorando polas esquinas, e penso que ese non é o camiño.
* (Todo isto realizado dunha forma fantástica e que por sorte dá carga de traballo no sector audiovisual, polo que é fabuloso que saían adiante estas campañas).
** «As verdades sobre Gadis». http://www.galizacig.gal/avantar/files/documentos/200712_gadis_fora_da_nosa_seleccion.pdf
*** «Cae la publicidad emitida en gallego en Televisión de Galicia por razones como la crisis o la desaparición de las cajas». http://www.20minutos.es/noticia/1316696/0/
Pedro «Perico».
A min paréceme que o galego é valido para calquera tipo de publicidade que se faga aquí. As grandes compañías deberían intentar ser máis respetuosos coas culturas dos sitios en que procuran venderse para mellorar a relación coa clientela (xa non falarei de responsabilidade social das empresas). Mais non creo que teñan que ser soamente as institucionais en galego porque as institucións xa teñen a obriga de facelas en galego. Tampouco me gusta que sexan só as empresas galegas as que se publiciten en galego polo mesmo, o galego é perfectamente válido e, como din Carla e Noelia, resulta moito máis próximo.
A min a publicidade de Gadis non me gusta nada porque vincula a cultura galega, como dixo o profesor na clase, unicamente coa gastronomía. Ademais apela a un sentimento (a veces moi esaxerado, que choca moito con outras publicacións do Gadis diametralmente opostas) que é case étnico e co que non tod@s temos que identificarnos necesariamente.
Aínda que xa pasasen uns días gustaríame comentar certos aspectos que se trataron nas xornadas. Pareceume moi interesante o comentado acerca da etiquetación dos produtos propios dun lugar. O feito de que o emprego da lingua propia dese territorio sexa unha garantía de calidade, de que realmente provén dese lugar. Estou dacordo mais, poida que para moitas marcas sexa máis importante o emprego dunha lingua que faga comprensible o contido a un número maior de persoas. Aínda así sigo apostando pola primeira opción.
Tamén me gustaría comentar o feito de que moi poucas empresas galegas empreguen o galego como ligua vehicular para os seus anuncios, así como moitas deles deciden optar pola contratación dunha axencia de publicidade non galega. Comentaban os poñentes que isto era negativo para todos: para os propios anunciantes que eliminaban un garante de autenticidade do seu produto, en relación ca súa procedencia (ó non empregar o galego); para o desenvolvemento das empresas publicitarias autonómicas e tamén, como non, para a propia lingua.
Estoy muy de acuerdo con Patri. Las empresas gallegas que anuncian en gallego, saben que reducen su recepción, pero afecta emotivamente al «pobre galegofalante que chora polas esquinas» como dice Peri. Pero yo veo un problema de gran profundidad sinceramente. ¿Por qué tan poco uso del gallego en los anuncios televisivos? Huele a desprestigio,aunque no sea intencionado. Se prefiere en castellano, «más universal», de mayor alcance. También depende del tipo de producto que oferte la empresa, de la imagen que busque dar. El tema del idioma me parece muy complicado la verdad, tenemos además como comentasteis arriba, el tema político y su influencia en esas empresas…
Obviamente, un anunciante por excelencia, siempre preferirá hacer sus anuncios en un idioma con el que pueda entenderle la máxima audiencia. Entiendo este aspecto por el que las agencias de publicidad quieran anteponer el uso del castellano al gallego, para quizás así poder llegar a más gente. En mi caso, no puedo analizar muy bien el caso gallego, pues soy valenciana y no veo mucho la TVG ni he podido ver en TV ningún anuncio en gallego. Sin embargo, siguiendo la misma línea, en el caso valenciano sucede algo similar; actualmente no tenemos ni TV autonómica, pero cuando podíamos disfrutar de ella podíamos ver algunos anuncios en valenciano y otros en castellano. Todo de ello dependía, claro está, del producto que se promocionara, si erá de la comunidad, especialmente valenciano; o si iba destinado a un público más extenso. Sin embargo, no teníamos el espíritu ni la perseverancia que tienen los gallegos por luchar para que sean escuchados como debe ser, en gallego. Ya solo por ello deberían sentirse muy orgullosos.